makes my day

Vanmorgen mijn selectie goeie foto's laten ontwikkelen en daarna op de uni voorgelegd. Met succes! Heb een plaats bekomen voor het vak architectuurfotografie (urban disintegration). Frederic ook!
Volgende week weet ik dan ook resultaten ontwerp-loting en dan worden de knopen doorgehakt: of nog een ontwerp, of architectuurfotografie en architektuur-theorie. Luxeprobleem.

Vannamiddag ook nog soort mondeling examen ter afsluiting van het 'organische architektur'-seminarie afgelegd. Daarvoor hebben wij, Marta, Frederic en mezelf een 2.3 bekomen. Is een 'goed'.

Nu nog wat thesissen, vanavond lezing Art meets architecture. Niet bijster origineel van thema, maar wel goeie sprekers. Mal sehen.

Mijn dag is al goed.

Mooi en Meedogenloos

Na het lange paasweekend, waarin Berlijn plat lag hoewel de citytrippers talloos waren, waarin we beschilderde gekookte eieren tegen elkaar tikten, pelden en slikten in plaats van die belgische varianten in hun zilveren papiertjes en talloze smaken op onze tongen te laten smelten, ging vandaag met de vakkenvoorstelling de lesperiode van het tweede semester van start.

Meedogenloos om drie redenen:
1.
Deze eerste week is een even grote zoo als in oktober: vakken inschatten, vergelijken, solliciteren...
2.
Duidelijk: Lesperiode betekent nieuwe projekten (normaal wordt dit voor mij 1 groot ontwerp) te combineren met thesis.
3.
Alle erasmusstudenten zijn terug van weg en hebben zin dat weerzien te vieren...

Een hoop energie is weer geactiveerd. Het wordt mooi maar meedogenloos.

Rechte lijn....

De eindmeet van de thesis is in zicht, tenminste de deadline... Mijn gedachten zijn er vanaf nu wel volop op gefocust. Die neue Sachlichkeit is mijn motto vanaf nu.

Na een intensieve week opzoeken na de alpenseminariereis, bezoek gehad van mams en paps. Ik vond het aangenaam, zij ook heb ik de indruk. Het weer kon beter, maar dat is vaak zo in berlijn natuurlijk, en daar ging het niet om.

Kort erna een weekje paasverlof genomen bij de bekenden in Granada. Onvoorzien is de eerte dag ervan een dag london stansted luchthaven geworden. Wat een korte pause bij het overstappen moest zijn, werd een nacht op de bodem in de luchthaven, doordat de Fransen blijkbaar erg radikaal staken ivm met de nieuwe banenwet. Ook de air control. Vluchten naar frankrijk en over frankrijk naar bvb delen van portugal en spanje werden geannuleerd. Merci, mes amis. Uiteindelijk ben ik dan ook niet in Granada, maar in Jerez, een eind ervandaan, aangekomen. Gelaten heb ik ondergaan. Was best absurde situatie in luchthaven eigenlijk.

Granada daarentegen was prachtig. Ik heb kleuren, licht en schaduw gezien. Andalusisch timbre en
warmte gevoeld. Eigenlijk ben ik in andere wereld ondergedompeld geworden. Dat kon nog sterker geweest zijn mocht mijn Spaans beter zijn. (Die Spanjaarden kunnen erg beperkt engels of frans, en als ze het al kunnen zijn ze te geneerd om het te spreken...) One to one kan ik me wat onderhouden. Maar met een groep andalusiers erbij kan ik de conversaties niet volgen... Wat had ik ook gedacht.

Heb erg mooie momenten gehad, maar jammer genoeg ook spanningen. Maar was de moeite alleszins.
Nu in rechte lijn naar thesisafgave.

Hasta luego.