Als illustratie van een dag als de lessen nog van start
moeten gaan, afgelopen maandag in een paar toetsslagen.Palast der Republik, een ex-ministeriegebouw van de DDR, aan Unter den Linden, behuisde als schrijn een tentoonstelling van actuele kunst rond het thema dood.
Toepasselijk, want het zogenaamde lelijkste gebouw van Berlijn, beleeft zijn laatste dagen. Een samenspel van redenen heeft de stad er toe gebracht dit fabuleuze spiegelpaleis te slopen. Asbest in het gebouw is een handig alibi, waarachter andere factoren, zoals een steeds verder gaande uitwissing van ex-DDR gebouwen, en een zeemzucht naar een ongetroubleerd verleden zich kunnen verschuilen. Op deze plaats wordt het in de oorlog verwoeste Stadtschloss heropgericht. Stuitend ongelooflijk. Alsof de afgelopen halve eeuw er niet was.
Subliem.
Vanbinnen is het gebouw herleid tot zijn skelet. Het villen van de gebouwhuid is ondertussen ook vanbuiten ingezet. In deze toestand, tussen ruine en werf, is het gebouw prachtig. Het venstergrid, de gefilterde zichten op museuminsel en Unter den Linden, vides, zon, kilte...
De tentoongestelde werken, waren van een wisselende kwaliteit. Weinigen kwamen voorbij de clichés (dooddoeners).
Het beste werk heb ik wel gepost. Het toont Frederic op zijn doodsbed, in de geimproviseerde loungebar, na het bezoek.
